Για το θέατρο

Η σχέση (μου) με το θέατρο είναι ερωτική και βαθειά υπαρξιακή. Συνειδητή, δυναμική, αμφίδρομη. Μακροχρόνια και συναρπαστική. Μεταμορφωτική. Στο θέατρο ως θεατής, ως ηθοποιός, ως κοινωνός, ως δημιουργός. Στο θέατρο ως ζωντανός οργανισμός που διαρκώς εξελίσσεται. Το σώμα πονάει όταν η σχέση διακόπτεται. Η ψυχή υποφέρει και οι πληγές της κακοφορμίζουν, χάνοντας τη δυνατότητα μετουσίωσης. Το θέατρο είναι τρόπος ζωής. Κι αν δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, πρέπει να διαλέγουμε ποια θέλουμε οπωσδήποτε να έχουμε. Το λίγο παλιότερο (2005) μήνυμα της Αριάν Μνουσκίν για την παγκόσμια ημέρα της υπέροχης αυτής τέχνης....

"Βοήθεια!

Θέατρο, βοήθησέ με!

Κοιμάμαι. Ξύπνησέ με

Είμαι χαμένη μέσα στο σκοτάδι, οδήγησέ με, τουλάχιστον κοντά σε ένα κερί

Είμαι οκνηρή, κάνε με να ντρέπομαι

Είμαι κουρασμένη, ανέβασέ με

Είμαι αδιάφορη, χτύπησέ με

Παραμένω αδιάφορη, τσαλάκωσέ  μου την εικόνα

Φοβάμαι, δώσε μου κουράγιο.

Είμαι αδαής, εκπαίδευσέ με.

Είμαι απάνθρωπη, εξανθρώπισέ με.

Είμαι φαντασμένη, κάνε με να πεθάνω στα γέλια

Είμαι κυνική, αποδόμησέ με

Είμαι κτήνος, μεταμόρφωσέ με

Είμαι μοχθηρή, τιμώρησέ με

Είμαι δεσποτική και σκληρή, πολέμησέ με

Είμαι σχολαστική, γελοιοποίησέ με

Είμαι χυδαία, εξύψωσέ με

Είμαι μουγκή, ελευθέρωσέ με

Δεν ονειρεύομαι πια, φέρσου μου σαν σε δειλό ή ανόητο

Έχω ξεχάσει, ξεκίνησέ μου τη Μνήμη

Αισθάνομαι γριά και άχρηστη,  κάνε να σκιρτήσει η παιδικότητα

Είμαι άχαρη, δώσε μου τη Μουσική

Είμαι θλιμμένη, ψάξε τη Χαρά

Είμαι κουφή, κάνε στην καταιγίδα να ουρλιάξει η λύπη

Είμαι άστατη, όπλισέ-με με Φρόνηση

Είμαι αδύναμη, άναψε τη Φιλία

Είμαι τυφλή, φέρε μου όλα τα Φώτα

Είμαι υποταγμένη στην Ασχήμια, κάνε να με κατακτήσει η Ομορφιά

Με έχει προσηλυτίσει το Μίσος, κάνε να μου δοθεί όλη η δύναμη της Αγάπης."