Σε λίγες μέρες
έρχονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά! Ώρα για δώρα και χαρά! Ή μήπως…
άγχος, καβγάδες και σπαζοκεφαλιά; Και το αιώνιο ερώτημα: τελικά, υπάρχει Άη
Βασίλης;
Όλοι επιθυμούμε να
μετατρέψουμε τις μέρες των γιορτών και της προσφοράς – ή ανταλλαγής – δώρων σε
μια ευχάριστη περίοδο αγάπης και ζεστασιάς για την οικογένειά μας. Ας δούμε
κάποιους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ενισχύσουμε την εορταστική ατμόσφαιρα
και να αποφύγουμε τις συγκρούσεις και τις αστοχίες…
*
Εξασφαλίζουμε ελεύθερο χρόνο για τα
τελετουργικά των γιορτών – στόλισμα δέντρου, μαγείρεμα, επιλογή και αγορά δώρων
– ώστε να τα υποστηρίξουμε με την καρδιά μας και όχι απλά να διεκπεραιώσουμε
την υποχρέωση.
*
Κάνουμε μια λίστα με τα δώρα που θέλουμε
να αγοράσουμε. Αν η λίστα δε βγαίνει με τίποτα – για ευνόητους λόγους –
αναπροσαρμόζουμε είτε το ποσό που μπορούμε να διαθέσουμε για κάθε δώρο είτε την
αναγκαιότητα αγοράς του συνόλου των δώρων! Έστω και ένα συμβολικό δώρο, αποκτά
ιδιαίτερη σημασία όταν το προσφέρουμε με την ψυχή μας!
*
Επιλέγουμε ένα δώρο προσωπικό, που πιστεύουμε
ότι ταιριάζει στον συγκεκριμένο παραλήπτη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή – έστω
κι αν είναι λιγότερο χρονοβόρο το να μπούμε σε ένα mall και να ξεμπερδέψουμε… Το δώρο
είναι ένα μήνυμα, ένας τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης!
*
Δώρα για τα παιδιά; Καταπληκτικά!
Οργανώνουμε το θέμα ανάλογα με την ηλικία τους και τις δυνατότητές μας. Μπορούμε
αν θέλουμε, να δώσουμε κάποιες επιλογές και το παιδί να διαλέξει ή να κάνουμε
ένα δώρο – έκπληξη! Αυτό που παρατηρώ τα τελευταία χρόνια είναι ότι τα δώρα
αποτελούν μια παραγγελία – απαίτηση των παιδιών, καταργώντας έτσι την όποια
μαγεία και συναισθηματική επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιών… Με την άνοδο
δε της τεχνολογίας, αμφιβάλλω αν υπάρχει δώρο στο δέντρο, για παιδιά 6 ετών και
άνω, που να περιγράφεται με ελληνική λέξη και όχι ως usb, mp3, tablet, iphone, playstation, laptop κτλ. Κι όμως, μέσα σε όλες αυτές
τις κατακτήσεις, εγώ νοσταλγώ το βλέμμα και την έκφραση κάποιου που λαμβάνει
ένα αληθινά απρόσμενο και προσωπικό δώρο! Εντούτοις, είναι θεμιτό και πολλές
φορές πιο λειτουργικό να συνεννοούμαστε εκ των προτέρων με τα παιδιά μας για το
δώρο που θα τους κάνουμε – για παράδειγμα, η αγορά ενός κατοικίδιου ζώου ενδέχεται
να προϋποθέτει μια συμφωνία με τα παιδιά για το μοίρασμα της φροντίδας του…
Είπαμε, το βασικό συστατικό είναι η ψυχική και συναισθηματική επένδυση του
δώρου – παρεμπιπτόντως, τα χρήματα δεν είναι δώρο και είναι καλό να τα δίνουμε
μόνο στα κάλαντα!
*
Τα καλά και αξιόλογα παιδικά δώρα δεν
είναι ιδιαιτέρως ΡΟΖ μα ούτε και ΜΠΛΕ σκούρο! Μάλλον κινούνται σε μια… ΜΩΒ
περιοχή (βιβλία, παζλ, κατασκευές, μικρογραφίες ανθρώπινου κόσμου ή ζωικού βασιλείου,
επιτραπέζια κ.ά.), εκεί που συναντιούνται η ανάπτυξη της δημιουργικότητας, της φαντασίας,
της συναισθηματικής νοημοσύνης, των ψυχοκινητικών δεξιοτήτων, η καλλιέργεια των
γνώσεων, η ολόπλευρη κινητοποίηση των δυνατοτήτων του παιδιού, είτε είναι
κορίτσι είτε είναι αγόρι! Αυτά τα δώρα – παιχνίδια, είναι πιο χρήσιμα και
ανθεκτικά στο χρόνο. Επίσης, πολλά παιχνίδια που παλιότερα ήταν έντονα «χρωματισμένα»,
έχουν πια απενοχοποιηθεί κι έτσι ο Γιαννάκης μπορεί να σφουγγαρίζει ανενόχλητος
και η Μαρία να πειραματίζεται με την κατσαβιδιέρα…. Το ζήτημα είναι με ένα χριστουγεννιάτικο
- πρωτοχρονιάτικο δώρο, τόσο συμβολικά όσο και πρακτικά, να προσθέσουμε κάτι
διαφορετικό σε μια στρατιά από Barbie ή monsuno!
*
Αν θεωρούμε ότι το να βγούμε για ψώνια
μαζί με το παιδί – ειδικά αν είναι αρκετά μικρό – θα εξελιχθεί σε ιλαροτραγωδία…
ας μην το κάνουμε! Κρίσεις θυμού, απειλές και φωνές, είναι τα τελευταία
συστατικά που χρειαζόμαστε στη μέρα μας – πόσω μάλλον στην εορταστική μέρα μας!
Η αλήθεια είναι πως ειδικά τα μεγάλα καταστήματα παιχνιδιών, αποτελούν μια υπέρμετρη
αισθητηριακή έκθεση για πολλά παιδάκια, τα οποία χάνουν κάποια στιγμή τον
έλεγχο.. Αν επιχειρήσετε κοινή εξόρμηση, φροντίστε να έχετε βάλει από το σπίτι
ένα πλαίσιο – πού, πότε, πώς, τι θα πάρετε – και μία συμφωνία, που αν δεν τηρηθεί
θα υπάρχουν κάποιες συνέπειες – να προτείνετε συνέπειες που να μπορείτε να
εφαρμόσετε και να είναι ανάλογες του θέματος!
*
Ας μυήσουμε τα παιδιά στην προσφορά:
μπορούν να μάθουν να χαρίζουν παλιά παιχνίδια και αντικείμενα σε άλλα παιδιά,
σε οργανώσεις, κτλ. – χωρίς να υπογραμμίζεται το φιλανθρωπικό της υπόθεσης,
δηλαδή, το ότι κάποιος δεν έχει αλλά
το ότι εσύ μπορείς και θέλεις να
προσφέρεις! Μπορούν επίσης να προσφέρουν και τα ίδια κάποιο δώρο στα άλλα
μέλη της οικογένειας, είτε αγοραστό είτε – προτιμότερα – χειροποίητο… ακόμα κι
ένα τραγούδι! Δεν χρειάζεται πάντως μόνο να λαμβάνουν… Επίσης δεν χρειάζεται να
βρίσκουν το φλουρί κάθε χρόνο μέχρι την ενηλικίωση… Το να μην το βρουν, είναι
μια ματαίωση που τα περισσότερα παιδιά θα καταφέρουν να διαχειριστούν – αν πρώτα
το καταφέρουν οι μαμαδο-μπαμπαδο-γιαγιαδο-παπουδο-θείες!
*
(Και) αυτή την περίοδο, διαβάζουμε ιστορίες
και παραμύθια που μας δίνουν την ευκαιρία να μπούμε στο πνεύμα των
χριστουγέννων – το βαθύτερο πνεύμα..
*
Φτιάχνουμε ένα οικογενειακό πρόγραμμα που
να μας γεμίζει και να μας ευχαριστεί – ας μην φορτωθούμε και αυτές τις μέρες
αγγαρείες! Φροντίζουμε ώστε όλα τα μέλη να συμβάλλουν στη διαμόρφωσή του ή να
τα λάβουμε υπόψιν αν δεν είναι σε θέση να συμμετάσχουν ενεργά! Δεν ξεχνάμε τον
εαυτό μας!
*
Και τέλος… υπάρχει Άη Βασίλης; Κατά τη
γνώμη μου, ναι! Υπάρχει ως πνεύμα προσφοράς, αγάπης, ελπίδας και ισότητας, ως
μύθος και ως σύμβολο, ως μαγεία και προσμονή, ως ο μυστηριώδης σύμμαχος… Πολλά
πράγματα στη ζωή υπάρχουν, χωρίς όλα να τα βλέπουμε! Κάποια στιγμή – γύρω στα
6-7 έτη συνήθως - όλα τα παιδιά μαθαίνουν την αλήθεια για τον Άη Βασίλη – εσείς
θυμάστε πώς τη μάθατε; Τα παιδιά, λοιπόν, θα μας καθοδηγήσουν για το πότε
εγκαταλείπουνε το σενάριο (φυσικής) ύπαρξης του Άη Βασίλη. Μέχρι τότε, ας του
επιτρέψουμε να μας μαγεύει και να μας εμπνέει… Εξάλλου, ο Άη Βασίλης δεν είναι
ο φουσκωτούλης τύπος μπροστά στα jumbo ούτε
και χρειάζεται να είναι ο μπαμπάς, θείος, ξάδερφος
που πάντα λείπει στις 23:59 γιατί τρέχει να αλλάξει ρούχα… Είναι όλα αυτά που
πρεσβεύει και υπηρετεί, είναι όλα αυτά που τόσο έχουμε ανάγκη, εμείς και τα
παιδιά μας! Γράψτε λοιπόν το γράμμα σας, μπείτε στο πνεύμα και πού ξέρετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου