Η 26η Ιουνίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών
και της Παράνομης Διακίνησής τους» στις 7 Δεκεμβρίου 1987 από τη Γενική
Συνέλευση του ΟΗΕ. Οι ετήσιες εκθέσεις των τελευταίων ετών σχετικά με τη χρήση
ουσιών και τις επιπτώσεις της σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, συνιστούν πηγή
προβληματισμού και απογοήτευσης, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Παράλληλα, παρατηρούμε
ότι οι κρίσεις …αγαπάνε τις εξαρτήσεις. Και
οπωσδήποτε τους εξαρτημένους.
Λίγα χρόνια πίσω, μέσα στο οικονομικό και
κοινωνικό χάος που προκάλεσε η χρεοκοπία της Αργεντινής, ένα νέο ναρκωτικό
εμφανίστηκε στη χώρα: «Το πάκο» ή
αλλιώς «ο κλέφτης του μυαλού», «ο εξολοθρευτής των φτωχών». Η τιμή του πολύ
χαμηλή, 50 λεπτά του δολαρίου το 1 γραμμάριο. Γίνεται έτσι προσιτό στους
φτωχούς νέους, που εξαθλιώθηκαν ακόμη περισσότερο μετά την κρίση.
Η επίδραση του πάκο είναι άμεση. Προκαλεί ευφορία, αλλά κυρίως απάθεια και ο χρήστης δεν πεινά, αλλά ούτε μπορεί να κοιμηθεί για πολλές ώρες. Το πάκο επιδρά στους
νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου και ο χρήστης χάνει την επικοινωνία του με το
εξωτερικό περιβάλλον. Επίσης προκαλεί μεγάλες βλάβες στους πνεύμονες και στην
καρδιά. Μέσα σε 6 μήνες μπορεί να προκαλέσει τη νέκρωση του εγκεφάλου. Σε
σύντομο χρονικό διάστημα, το πάκο προκαλεί ισχυρό εθισμό, με αποτέλεσμα οι
χρήστες να ζουν πραγματικά μόνο για αυτό και να προβαίνουν σε κλοπές, ληστείες
και δολοφονίες για να εξασφαλίσουν τη δόση τους.
«Υπήρξε μια
στρατηγική για να γίνει δημοφιλές το 2001 και κυρίως το 2002, όπου επίτηδες
αποσύρανε από την αγορά τα δύο ναρκωτικά που στην Αργεντινή ακόμα είναι
παράνομα και μεγάλης χρήσης, τη μαριχουάνα και την κοκαΐνη -και γεμίσανε οι
δρόμοι με πάκο», εξηγεί ο Βάλδο Φερράρι,
Διευθυντής λειτουργίας της Κοινωνικής Βοήθειας κατά των εθισμών του δήμου του
Μπουένος Άιρες. «Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι
έπρεπε να εξολοθρευτεί μια ολόκληρη γενιά. Έπρεπε να εξολοθρευτεί μια
γενιά εφήβων και νέων που δεν θα είχε δουλειά , δεν θα είχε θέση στα σχολεία
και στα πανεπιστήμια, δεν θα είχε δυνατότητες να ενταχθεί με κανέναν τρόπο με
τον οποίο οι γενιές καταλαμβάνουν τον χώρο τους στη κοινωνία. Και επιπλέον, δεν
έπρεπε να είναι παρούσες για να αντιμετωπίσουν και να αγωνιστούν για τα
δικαιώματα τους, απέναντι σ’ αυτές τις πολιτικές εξουσίες».
Στην Ελλάδα της κρίσης, τα δεδομένα σχετικά με
τις εξαρτήσεις δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. «Από τη στιγμή που μπήκαμε στην
κρίση τα πράγματα έχουν γίνει πολύ χειρότερα» υπογραμμίζει η κα. Μάτσα,
τονίζοντας ότι οι λόγοι που κάνουν τα παιδιά να στρέφονται στις ουσίες
παραμένουν και γίνονται όλο και πιο σοβαροί. «Όλο και πιο πολλά παιδιά σε όλο και πιο μικρές ηλικίες στρέφονται στις
ουσίες και τελικά εξαρτώνται από αυτές. Και μαζί με την αύξηση της διάδοσης
των ουσιών αυξάνεται η διάδοση και όλων των άλλων εξαρτήσεων, από το διαδίκτυο,
από την τροφή, από το τζόγο. Η κρίση κάνει τους νέους να πιστεύουν ότι η ζωή τους
αδειάζει από νόημα, ότι δεν έχει καμία προοπτική, δεν έχουν μέλλον - δεν έχουν και
παρόν. Έτσι αναζητούν τρόπους φυγής από αυτή την πραγματικότητα. Και
τελικά μια ολόκληρη γενιά χάνεται».
Το νέο
συνθετικό ναρκωτικό που κάνει θραύση όχι μόνο στις πιάτσες των τοξικομανών αλλά
και στα σχολεία της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια είναι το σίσα (shisha).
Σύμφωνα με τους «γνώστες»
πρόκειται για το χειρότερο είδος ναρκωτικού. «Σου καίει τα σωθικά, σε κάνει
επιθετικό σε σημείο παραφροσύνης. Είναι δολοφόνος και σε μετατρέπει σε
δολοφόνο», λένε μερικοί εξαρτημένοι σε φιλμ που έδωσε στη δημοσιότητα το
Vice.com.
Το σίσα είναι μια παραλλαγή κρυσταλλικής
μεθαμφεταμίνης ανακατεμένης με υγρά μπαταρίας, με χλωρίνη, με φωτιστικό
πετρέλαιο, με σαμπουάν, ακόμα και με στρυχνίνη και κοστίζει από 1 έως 5 ευρώ η
δόση. Μπορεί να ωθήσει τους χρήστες σε κατάσταση ανεξέλεγκτης βίας, έχει πολύ
μεγάλη τοξικότητα, επιδρά σε πολύ βασικά όργανα, όπως στον εγκέφαλο, στην
καρδιά, στο συκώτι και επιπλέον προκαλεί ψυχιατρικές διαταραχές.
Το χειρότερο όμως είναι πως όχι μόνο είναι εύκολο
να το βρει κανείς, αλλά και εύκολο στην παρασκευή του: κομμένο και ραμμένο για
μια κοινωνία που παρά τα επίσημα αισιόδοξα προγνωστικά και τη δημοσιονομική
πρόοδο, βλέπει ελάχιστο φως στην άκρη του τούνελ.
«Η βασική ουσία των ναρκωτικών της κρίσης δεν
είναι καινούργια. Το καινούργιο με αυτά είναι ότι έχουν προσμίξεις που είναι πάρα πολύ επικίνδυνες, κατασκευάζονται
πρόχειρα σε σπιτικές κουζίνες κι αυτό τα κάνει να είναι πάρα πολύ φθηνά»
λέει η κα. Μάτσα.
Το σίσα είναι
η πρώτη ουσία που από την Ελλάδα εξαπλώθηκε στον ευρωπαϊκό χώρο. Η ευρύτατη
χρήση του με κοινά σύνεργα έχει οδηγήσει σε έκρηξη της μετάδοσης του ιού HIV και άλλων νοσημάτων μεταξύ των
χρηστών. Η πορνεία αποτελεί συχνά την «εύκολη» λύση για την εξασφάλιση της
πολυπόθητης δόσης… Τα προγράμματα απεξάρτησης πλήττονται ανεπανόρθωτα ενώ οι
δομές πρόληψης υπολειτουργούν. Οι οικογένειες παραπαίουν σε μια προσπάθεια να
επιβιώσουν της κρίσης. Συχνά, αντί για πηγή ασφάλειας, αποτελούν οι ίδιες
περιβάλλον άγχους και απαισιοδοξίας για τα παιδιά και τους εφήβους.
Παράλληλα, περιτριγυριζόμαστε από πλήθος
νόμιμων, φτηνών και προσιτών σε όλη την οικογένεια ερεθισμάτων – π.χ. τηλεόραση
- που έχουν παρόμοια δράση με τις εξαρτησιογόνες ουσίες, τουλάχιστον ως προς
την πρόκληση απάθειας και πνευματικής αποχαύνωσης. Υπνωτισμένοι και άβουλοι, παρακολουθούμε
συγκαταβατικά τα δελτία των 8 και αγωνιωδώς τα τούρκικα σήριαλ… Εντωμεταξύ, με
τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με φυγή, εξάρτηση, φανατισμό ή παραίτηση, μια
ολόκληρη γενιά χάνεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου