Παιδική πορνογραφία

 

Η παιδική πορνογραφία είναι πορνογραφικό υλικό στο οποίο εμπλέκεται κάποιο ή κάποια παιδιά. Η παιδική πορνογραφία χρησιμοποιεί μια ευρεία γκάμα μέσων για τη διάδοσή της, όπως περιοδικά, φωτογραφίες, γλυπτά, ζωγραφιές, καρτούν, πίνακες, ηχογραφημένο υλικό, ταινίες και video games. Κατά την παραγωγή του πορνογραφικού υλικού, συντελείται σεξουαλική – και όχι μόνο - κακοποίηση του παιδιού ή των παιδιών που συμμετέχουν, ποικίλης σοβαρότητας και πολλαπλών συνεπειών. Εκατομμύρια βρέφη, παιδιά και έφηβοι, σε ολόκληρο τον κόσμο, γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης προκειμένου να παραχθεί το υλικό παιδικής πορνογραφίας. Οι κάτοχοι του υλικού αυτού, οι παιδόφιλοι, το συλλέγουν για διάφορους λόγους, όπως η ιδιωτική σεξουαλική χρήση, η ανταλλαγή με άλλους παιδόφιλους εντός και πολύ συχνά εκτός συνόρων, η «προετοιμασία» άλλων παιδιών για μια επερχόμενη σεξουαλική κακοποίηση, κ.ά.

Η παιδική πορνογραφία είναι παράνομη στις περισσότερες περιοχές του κόσμου. Σύμφωνα με μία έρευνα της κλινικής Mayo στις Η.Π.Α. η οποία πραγματοποιήθηκε σε δείγμα θεραπευόμενων (θυτών), το 30 με 80% όσων παρακολουθούσαν παιδική πορνογραφία και το 76% όσων είχαν συλληφθεί για διακίνηση παιδικής πορνογραφίας μέσω διαδικτύου, είχαν επίσης κακοποιήσει κάποιο παιδί. Στην έρευνα σημειώνεται ότι είναι αδύνατο να προβλεφθεί με βεβαιότητα το πέρασμα κάποιου από την χρήση και παρακολούθηση πορνογραφικού υλικού στην πραγματοποίηση κάποιας – επιπρόσθετης - κακοποιητικής πράξης ενάντια σε ένα παιδί.

Στην Ελλάδα, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχει εντοπίσει συνολικά 920 υποθέσεις on line διακίνησης υλικού παιδικής πορνογραφίας τα τελευταία έντεκα χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία που ανέφερε ο προϊστάμενός της Μανώλης Σφακιανάκης. Ο κ. Σφακιανάκης επισήμανε ότι στην Ελλάδα δεν έχει διαπιστωθεί «παραγωγή υλικού παιδικής πορνογραφίας. Όταν λέμε παραγωγή εννοούμε βιομηχανία του σεξ με μικρά παιδιά, δηλαδή στούντιο με ανθρώπους να φέρνουν παιδιά, να τα κακοποιούν και στη συνέχεια να πωλούν ζωντανά τις στιγμές αυτές» ενώ σημείωσε ότι «έχουμε, όμως, λίγες περιπτώσεις, οι οποίες είναι γονείς ή συγγενείς με μικρά παιδιά. Αυτές είναι περίπου 15 με 17 υποθέσεις, που έχουμε διαχειρισθεί τα τελευταία δέκα χρόνια».

Περιγράφοντας πώς λειτουργούν οι ιστοσελίδες παιδοφιλίας, είπε: «Τα site της παιδοφιλίας είναι "κράχτες". Το site σε παραπέμπει σε on line διακίνηση. Δηλαδή, οι παιδόφιλοι ανά τον κόσμο -οι σκληροί παιδόφιλοι- ανταλλάσσουν μέσα από τον υπολογιστή τους τα αρχεία τους. Όπως λέγαμε παλιά "έλα να σου δείξω τα γραμματόσημα μου", αυτοί σου λένε "έλα να σου δείξω το υλικό της παιδικής πορνογραφίας". Έτσι, λοιπόν, δεν μπαίνει σε site το υλικό. Το έχεις στον υπολογιστή σου, συνδέεσαι με ένα ειδικό πρόγραμμα, π.χ. το Donkey, το eMule, το οποίο πρόγραμμα αυτό, διαμοιράζει το υλικό από παιδόφιλο σε παιδόφιλο».

Με περίπου δύο τρισεκατομμύρια δολάρια ετήσια κέρδη, η διακίνηση τέτοιου υλικού βρίσκεται στην δεύτερη θέση του πιο αποδοτικού –όσο και παράνομου- εμπορίου μετά την διακίνηση ναρκωτικών….

Σε επόμενο άρθρο, θα ασχοληθούμε με τις πιθανές ενδείξεις της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών αλλά και τα γενικά χαρακτηριστικά των θυτών.