Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Φωταγωγός

 

λιγότερο με αφορούν οι άνθρωποι
με τους πολυτάραχους βίους
πιότερο εκείνες οι γυναίκες
με την αθόρυβη ζωή μιας αέναης επανάληψης
που έχουν καταπιεί ένα όνειρο
κι εκείνο κυκλοφορεί στο σύστημα
σαν ύπουλο ανεύρυσμα
κάποτε σκάει
συχνότερα μένει αρραγές
κι ίσως αυτό είναι βιαιότερο
Μια γυναίκα,
προέκταση του νεροχύτη της
κάποτε μύριζε γιασεμί
αντάλλαξε εκείνο το άρωμα
με την ασφάλεια της χλωρίνης
Ένας λεκές στο μάρμαρο
δε λέει να φύγει 38 χρόνια τώρα
σπιλώνει την αθωότητα
επίμονα
αντιστεκόμενος σε όλα τα σφουγγάρια
τα σπρέι και τις σκόνες
αντιστεκόμενος σ' αυτήν, κυρίως
που δεν μπορεί ν' αποδεχτεί
τη μη αναστρεψιμότητα
της άλωσης
του άσπρου από το μαύρο
Τρίβοντας με μανία
σηκώνει συχνά πυκνά το βλέμμα
για να αντικρύσει το φωταγωγό
Γνωρίζει κάθε σπιθαμή του
τον χαρτογράφησε με επιμέλεια
"το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ"
του απηύθυνε ένα πρωινό
κι εκείνος δάκρυσε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου